ماه و سنگ

ماه و دادم به شب های تار...

ماه و سنگ

ماه و دادم به شب های تار...

٥١-داغ بوسه

کماندار عشقی شیدا وار

بر افسون بی همتای خواب من نشان گرفت

و پیشانیم را داغی چون بوسه خورشید انداخت.

میسوزد این نشان نیزه ات،

ای کماندار نابلد خواب آلود...




نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد