حواست را به من بده
من برایت عشقی ابدی آورده ام-
شعرهایت را به من بده
من شب شعر با تو بودن را ستاره باران میکنم-
آخ از بی صبری روزگار
حلقه ای زر در دستت آب شد،
و شرم نگفتن دوستت دارم
بر پیشانیت جاری...
حواست را به من بده
من دستهایت را بدون آن حلقه عاشقی هم میبویم...
مشامم سرشار از نسترن آغوش حواس توست.