لذت چشیدن طعم یک بوسه یا پا بر آبهای نقره گون دریایی نهادن
زندگی را همچو معراجی در خطوط منحنی آفرینش زیبا میکند.
لذت لمس دستهای پدر و بوییدن آغوش مادر
ابدیت حضور عاشقانه ای را بر خاطرات حک میکند.
لذت فراموشیه عشقی از روزها رفته و نفسهای عمیق زیر آسمان حنایی کهکشان،
ریه های دود گرفته را تا انتهای خلق عشق خالی میکند.
سلام
صبح بخیر الهام
ما را هم نگاه به نوشته هایت هست ...
اما نمی آید تا نظر دهم که نوشته ها ...
ز شادی کم نویسی ، غم را تـکرار داری تو همش ...
باریست سنگین داشتن گذشته همراه حال ...
دلم نیومد که اول وقت اومدی به ابدیت حضور ...
چیز ننویسم برایت به شادی و خرمی روز
سلام، روز بخیر، ممنون که میایید و نوشته هام رو میخونید.
غمگین نیستم، لطفا اینجوری برداشت نکنید، روزهای تازه ای رو تجربه میکنم و گذشته برای من فقط جاری شدن شعر و نوشته شده.
من آدم درد نیستم اما قلمم تاریک و سرده.
جای نگرانی نیست