ماه و سنگ

ماه و دادم به شب های تار...

ماه و سنگ

ماه و دادم به شب های تار...

80-شمایل الماس

دوست داشتنت را اندازه نکن

طول و عرضش را نمیخواهم،

قدمت و ماندگاریش را نمیخواهم.

من فقط از همه هیاهوهای زشت روزگار

دوست داشتن ساده تو را میخواهم،

عیارش را خودم میدانم

ارزشش را خودم میدانم...

وقتی  که دوست داشتنت گردن آویز من خواهد شد

من آن را، 

دری دست نیافتنی میدانم

در شمایل الماس،

در رکاب عشق تو...



نظرات 2 + ارسال نظر
آرشید پنج‌شنبه 3 دی 1394 ساعت 12:12

سلام
زیبا .. مثل همیشه .

سلام
سپاس

احمد-ا پنج‌شنبه 3 دی 1394 ساعت 12:08

عادت کرده ایم که
دوست داشته باشیم برای خودمان ...
چقدر زیباست که
دوست داشته باشیم برای خودشان ...

دوست داشتنی ترین حس روزگار پرواز آن پرنده بود...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد