٩٥-طوفان زمان

وقتی که دنیا مرا به نام میخواند

تو چگونه داستان مرا از بر میکنی

ای خنیاگر پیر این صحرای مرده.

تو چگونه مرا میبوسی

ای فسرده بر دشت آرزو،

ای مجنون بی رقیب

ستایشگر قلب.

وقتی ساعت عاشقی میمیرد

و زمان نبض انتظار را به دیوار تنهایی من میکوبد،

تو چگونه مخمل خیالم را به طوفان زمان میسپری!

چگونه...