١٢٨- کفش خیس

سالها بعد،

در زمستانی که دیگر مثل قبل تر ها برف نمیاید

با تو زیر آن درخت قرار میگذارم،

سالها بعد که دیگر موهایم رنگ این برف شده

تو را در سردترین روز آن سال خواهم دید.

قول بده دیر بیایی

تا من آنقدر وقت داشته باشم یخ بینمان را آب کنم...

قول بده کفش هایت محکم باشد

تا دیگر مثل آن سال در انتظار من خیس نشوند.

قول بده جیب های کتت بزرگ باشد 

تا دستهای سردم را قلاب کنی به انگشتانت.

سال ها بعد هنوز دستهایم همان بوی همیشگی را میدهند

و تو را هنوز عاشقانه لمس میکنند.

قول بده چتر بیاوری،

لابد آنقدر پیر و رنجورم که از بارش برف بترسم.

سال ها بعد شاید به هم قول هایی بدهیم که...