١٣٨-بهشت

بهشت کجاست،

همان زیبای ستاره باران .

همان آبی تر از آسمان.

بهشت جاویدان کجاست!

همان که همه ی اطلسی ها می درخشند

و رودها سرود جاویدان سر می دهند.

بهشت نزدیک است.

جایی که دستهای تو به آغوش سردم گره می خورد

و گرمای عشقی بهشتی مرا از آتش جدایی رها می کند.

بهشت همان جاییست که تو هستی

افسانه ی بی رقیب آفرینش،

شعری بی بدیل در صحنه ی هستی

سلام بهشت من.