ماه و سنگ

ماه و دادم به شب های تار...

ماه و سنگ

ماه و دادم به شب های تار...

١٧٢-یافتن من

برای یافتنت

خودم را گم کردم،

کوچه های خیالم سرد است...

مرا در خودم پیدا کن

که گرمای عشقت را کم دارم.



نظرات 1 + ارسال نظر
مهرسا چهارشنبه 1 اردیبهشت 1395 ساعت 15:22

وقتی گم شدن حکم به پیدا شدن دارد راهت را گم کن به اقلیم زمستانی من بیا،که سماع کوکبه بهاریت را در گوشه گوشه اش کم دارد...
+سلام همیشه شاعر همیشه زیبا و شادکام باشید.
سپاسگزار طبع زیباآفرینتان

به زمستان تو پناه می آورم،
روزهای برفی سفیدتر از لمس پروانه ها می شود.
ایامتان زیبا و پر فروغ.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد