١٧٦-رویای خاکستری

تو خاکستر بودی اما خاکستری نبودی

ای تویی که مرا در برزخی ترین شب زمین دفن میکنی

و خاکستر عشقت را بر پیکر بی جان من شخم میزنی

منی که بد بودم اما بدی نبودم.

اینک چه می جویی از صدای خسته ی گر گرفته ام در بوران شب ها

بگذر از من

آه...

بگذر

ای رویای زیر خاکستر شعله ور و بی جان من.